Η βιταμίνη D είναι η ουσία που δεσμεύει και διαχειρίζεται το πιο πολύτιμο συστατικό των οστών μας, το ασβέστιο. Παράλληλα παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο και στη διαχείριση του φωσφόρου. Η βιταμίνη D υπάρχει σε πολύ μικρές ποσότητες στις τροφές και γι’ αυτό το λόγο γίνεται εμπλουτισμός τροφών με βιταμίνη D από την δεκαετία του 60 στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ.

Το ανθρώπινο σώμα ευτυχώς παράγει από μόνο του το 90% της αναγκαίας ποσότητας της βιταμίνης D, στο δέρμα όμως μόνο κάτω υπό την επίδραση του ηλιακού φωτός. Έτσι λοιπόν, άτομα τα οποία δεν εκτίθενται στο φως και άτομα που δεν λαμβάνουν εξωγενώς βιταμίνη D είναι σε κίνδυνο να απολέσουν τα συστατικά των οστών τους και να πάθουν οστεοπόρωση οστεομαλακία ή ραχίτιδα.
Όλες οι παραπάνω ασθένειες προκαλούν κατάγματα και σοβαρή αναπηρία και είναι μόνο μερικώς αναστρέψιμες.

Επίσης, στα κατάγματα δεν πρέπει ποτέ να περιοριζόμαστε μόνο στη χειρουργική θεραπεία αυτών αλλά να ελέγχουμε πάντα την αιτία των καταγμάτων, μιας και τα κατάγματα συχνά αποτελούν το πρώτο σημάδι χαμηλής οστικής ποιότητας λογω ανεπάρκειας βιταμίνης D.

Πέρα από τη δράση στα οστά, η βιταμίνη D αποδεδειγμένα δρα στον μυϊκό ιστό αυξάνοντας σημαντικά τη δύναμή μας και επηρεάζει θετικά την αίσθηση ισορροπίας μας.

Μια δράση που ανακαλύφθηκε τα τελευταία χρόνια και είναι εκπληκτική είναι η συμβολή στη βελτίωση του ανοσοποιητικού συστήματος, του συστήματος προστασίας του οργανισμού.

Σε όλες τις μεγάλες μελέτες είναι απολύτως ασφαλές και ακλόνητο το συμπέρασμα ότι η βιταμίνη D αυξάνει το προσδόκιμο επιβίωσης όταν λαμβάνεται επί μακρόν.

Τα πολύ σημαντικά στοιχεία οδήγησαν την WHO (World Health Organization) να υιοθετήσει εντολή συνιστώμενης δόσης ημερήσιας λήψης βιταμίνης D σε όλους τους ανθρώπους και ιδιαίτερα τους άνω των 50 ετών. Η συνιστώμενη δόση είναι 800 IU και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι μεγαλύτερη. Ιδιαίτερα στις περιπτώσεις ατόμων με οστεοπόρωση, στις εγκύους και στις θηλάζουσες γυναίκες η λήψη βιταμίνης είναι απολύτως απαραίτητη και η συνιστώμενη δόση είναι αρκετά μεγαλύτερη.